Camellos chega a Vigo este 18 de marzo co seu 'Manual de Estilo' debaixo do brazo

Até agora, Camellos ensináranos á diferenza entre o que é unha drogaría e o que pode dar a entender o nome do establecemento, que a auga de Madrid é a mellor do mundo cun sinfin de virtudes e beneficios, as formas -mal entendidas- de ligar coa túa xefa ou os segredos da cociña de fusión e vangarda, máis aló do arroz con cousas ou as cousas con arroz. Son moitos ensinos para só dous discos, pero aínda quedan asuntos que tratar no tinteiro da banda nada en Embaixadores, que o pasado ano publicou 'Manual de estilo' (Limbo Star), o seu terceiro álbum co que percorreu España de punta a punta e que os traerá a Vigo o próximo 18 de marzo.

Na costa galega aterrará previo paso por Valladolid , onde actuarán o venres 17, e con Málaga e Madrid no horizonte a partir do próximo mes. Co seu estilo transgresor, ácido e irónico, Camellos regresa a Galicia, que xa tivo a honra de gozar deles no pasado, en carteis tan notables como o da primeira edición de Brión, alá por 2019, cando o festival ourensán, xa totalmente consolidado na actualidade, aínda daba os seus primeiros pasos. 

A cita será na cidade olívica o sábado 18 de marzo ás 21 horas, na Sala Molotov, onde os da capital radiografiarán a actualidade co seu particular punto de vista e un ritmo que convida a saltar e corear cada estrofa. 

CAÑEROS E COÑEROS

Tras chamar a atención con 'Embaixadores' e confirmar en 'A rúa para sempre', só lastrado por unha pequena pandemia mundial inmediatamente despois da súa publicación, no repertorio de Fernando Naval (guitarra e voz), Frankie Ríos (guitarra e voz), Jorge Betrán (batería) e Tommy DeWolfe (baixo) entran todos os temas, capaces de tratar desde o divorcio dos teus pais até a procura dun novo compañeiro de piso. 

Neste terceiro traballo, a banda madrileña -sen ser os seus integrantes nada diso- cristaliza o apreso neste tempo, nun disco cun son moito máis coidado, integrando máis instrumentos e dando unha volta máis á porca que lles falta, esa que deixa mensaxes que, sen un dar conta, calan naquel que os escoita e arríncalles un inevitable sorriso. A cana e a coña van da man con eles.